Ezotericuss Dariusz Loga Regresing

Huna jest jedną z najstarszych praktyk duchowych i mistycznych, skupia w sobie ogromną wiedzę i doświadczenie. Wiele współczesnych praktyk duchowych, oraz współczesnych religii opiera się na starożytnej wiedzy i doświadczeniach ludzi praktykujących hunę.
Kiedy śledzi się historię ludzi a także ich praktyk duchowych łącznie z powstawaniem religii, można odnieść wrażenie, że religie zaczęły rozkwitać dopiero wówczas, kiedy ludzie zaczęli zapominać o zasadach huny, które były rozprzestrzenione niemal na całym świecie. We współczesnych religiach istnieje wiele elementów tabu (i rzeczy, których pod żadnym pozorem nie wolno robić) oraz nakazy. W hunie tabu i nakazy mają całkowicie inne znaczenie niż w funkcjonujących obecnie religiach. We współczesnych religiach tabu i nakazy dotyczą przede wszystkim zasad funkcjonowania w danym społeczeństwie religijnym. W hunie natomiast są formą ostrzeżeń i praktycznych porad dla rozwijających się duchowo i są one wynikiem doświadczenia „mistrzów” .
Dzięki przestrzeganiu tabu i nakazów, jakie istnieją w hunie można uniknąć wiele błędów na swojej własnej ścieżce duchowej.
W pewnym sensie dzięki temu huna uczy nas również, jak otworzyć się na wsparcie innych i korzystać z niego. Korzystanie ze wsparcia innych, bardziej doświadczonych na tym polu ludzi, jest bardzo ważne gdyż przeszli już oni ścieżkę, która inni „młodzi” adepci dopiero rozpoczynają. Korzystanie z doświadczenia innych bardziej „zaawansowanych” osób pozwala uniknąć wielu błędów, jakie można popełnić w praktyce duchowej, a także przyśpiesza osobisty rozwój. Wszystko to znacznie skraca czas i pomaga zaoszczędzić energii w dochodzeniu do oczekiwanych efektów.
Huna w pewien sposób przygotowuje nas do skutków wynikających z własnego rozwoju duchowego. Mam tutaj na myśli totalną otwartość na zmiany. Bez totalnej otwartości na zmiany huna byłaby wiedzą bardzo powszechną i na swój sposób zwykłą. Poakzuje i uczy nas ona, że każde zachodzące zmiany, o ile mają być trwałe, muszą obejmować przede wszystkim zmiany w sposobie myślenia, co stopniowo daje zmiany w sposobie postrzegania rzeczywistości.

Wielu uważa, iż rozwój duchowy, to ukończenie paru kursów lub seminariów, przeczytanie kilku pozycji książkowych, przesłuchanie kilku kaset z medytacjami, napisanie paru afirmacji i na tym koniec.

Huna uczy, że własny rozwój wymaga od praktykującego ciągłego uczenia się i działania. Ktoś mógłby zapytać, o sens rozwoju duchowego, skoro jawi się on jako niekończąca się nauka i praca?

Jest to praca, która przynosi określone efekty już podczas jej wykonywania. Te efekty to: miłość, szczęście, zdrowie, bogactwo i sukcesy. Ta ciągła nauka i praca powoduje, że jakość życia uczącego się ciągle wzrasta - w myśl zasady, że nigdy nie jest tak dobrze, żeby nie mogło być jeszcze lepiej.

We współczesnym świecie często uzdrowiciele, jak i ludzie rozwijający się duchowo chwytają się półśrodków, aby praktykować i uzdrawiać. Takie działanie jest niepełne, czyli płytkie i powierzchowne, co oczywiście odbija się na efektach pomagających i potrzebujących pomocy.

Kahuni (czyli strażnicy wiedzy tajemnej) dzięki maksymalnemu zaangażowaniu i niesamowitej koncentracji na ,,informacjach najwyższej jakości’’ potrafili usuwać choroby, i zmieniać, wszystko to, co wymagało zmiany w życiu wraz z tkwiącymi w podświadomości przyczynami, co było gwarantem trwałość zmian.
Huna oferuje wiele różnych korzyści, a praktykowanie jej zmienia życie na lepsze.

Jedną z najcenniejszych korzyści, jakie uzyskujemy dzięki hunie to umiejętność skutecznego spełniania swoich życzeń.
Dzięki technikom huny możemy tworzyć udane związki, lub skutecznie uzdrawiać obecne, możemy również kreować dowoli warunki naszego życia, jak również spełniać swoje inne marzenia i życzenia.

Huna to nauka, która wspaniale łączy, a zarazem wyjaśnia elementy ducha i wiary, a także mówi jak skutecznie z nich korzystać. Tym miedzy innymi różni się od religii, które powołują się na tajemnice wiary, lecz ich nie wyjaśniają.

Huna to nauka, która uczy jak z życiowej ofiary stać się panem i świadomym jego twórcą.

Huna uczy:

każdy z nas dysponuje niezwykłą mocą kreacji (tworzenia).
każdy z nas używa swojej mocy kreacji
każdy z nas stwarza sobie warunki życia zgodne z własnymi oczekiwaniami i wyobrażeniami.

Zazwyczaj przeciętny człowiek nie rozumie znaczenia wypisanych powyżej praw.
W przeciwieństwie do „przeciętnego człowieka” Kahuni dobrze poznali moce tkwiące w ludzkim umyśle oraz świetnie potrafili ich używać.
Kahuni byli świadomi, czym może być ta wiedza w rękach niepowołanych osób.
Mocy umysłu można używać w dwojaki sposób
- zgodnie z najwyższym dobrem i prawami wszechświata. Wtedy tworzy się ogólne dobro, z którego wszyscy mogą korzystać.
Można również używać jej w sposób niegodziwy
- niezgodny z prawami najwyższego dobra. Jest to na ogół odczuwane w formie różnego rodzaju cierpienia i dyskomfortu. Kahuni wiedzieli, iż najbardziej ucierpi ten, który moc sprzeniewierza.
Huna mówi:” cokolwiek wysyłasz w świat, wraca to do ciebie pomnożone i doładowane energią świata”. Dlatego sprzeniewierzający moc to przyszłe ,,ofiary’’, bez obecnej świadomości tego faktu.

Oprócz ludzi sprzeniewierzających moc są jeszcze inni, którzy nie powinni używać tej wiedzy, należą do nich: nierozumni, ułomni umysłowo, szczelnie zamknięci w sobie, oraz osoby pełne pretensji (pretensje odbierają radość życia). Pretensja to nic innego jak punkt widzenia siebie jako istoty poszkodowanej. Odczuwając pretensje, nawet kiedy wydają się nam one uzasadnione, cały czas stawiamy siebie w roli poszkodowanego i przegranego, a następnie nasz umysł wykorzystuje te obrazy i niejako kieruje się nimi w kreacji rzeczywistości.

Pocieszającym jest, że możemy użyć nauk huny, po to, aby najpierw przy ich pomocy skutecznie i w sposób trwały pozbyć się pretensji, aby w następnym etapie stać się radosnym kreatorem.

Oto zasady huny, których nie da się stosować połowicznie. Może przyjąc je tylko w całości lub zupełnie odrzucić.
- nie wyrządzaj krzywdy ani innym, ani sobie.
Wiele osób ma bardzo silne tendencje do krzywdzenia siebie i innych w różnorodny sposób np.:
- wymierzanie sprawiedliwości
- dawanie komuś nauczki itp.

Najlepiej nauczyć się tak rozwiązywać swoje problemy życiowe, aby nie krzywdzić siebie i innych. Kiedy tak się dzieje, to znak, że realizuje się najwyższe dobro, z którego korzystaja wszyscy – Ty również.

- kochaj i szanuj siebie i innych.
Każdy z nas został stworzony na obraz i podobieństwo Boże, a więc każdy z nas ma takie same prawa do miłości i szacunku - Ty również! Nie staraj się oceniać innych ludzi na podstawie ich uczynków, gdyż każdy i tak ,,zbierze to, co posieje’’. Ucz się kochać i doceniać siebie i innych, bez względu na „zasługi”. To wielka sztuka. Kto potrafi kochać i szanować siebie i innych, ten posiadł dar stwarzania wokół siebie niemalże ,,rajskiej’’ atmosfery. Człowiek taki jest zawsze szczęśliwy, a jego obecność uszczęśliwia innych.

- zasługujesz na wszystko, co najlepsze.
Masz prawo korzystać z całego bogactwa tego świata.
Całe bogactwo tego świata jest dla ludzi – dla Ciebie również. W oczach Boga jesteś równy innym i masz prawo do tego samego, co inni - do bogactwa i wszystkiego, co najlepsze.
Tylko sam się musisz do tego przekonać i nauczyć się z tego korzystać.
Najważniejsza nauka Kahunów to

– naucz się kochać siebie samego.
Kto kocha siebie samego, ten zawsze będzie otwarty na wszystko, co najlepsze i będzie dawał innym również wszystko, co najlepsze. Wszystko co najlepsze – czyli rzeczy i działania, które wywodzą się z miłości. Miłość jest najwyższą wibracją we wszechświecie. Kto kieruje się miłością, ten zawsze wygrywa – takie jest przesłanie huny dla nas.
Masz odwagę na to przesłanie odpowiedzieć?